Αν έχεις σκρολάρει ποτέ στο Facebook ή στο Instagram και ένιωσες ότι κάτι δεν πάει καλά σε διαφημίσεις που βλέπεις, μάλλον η διαίσθηση σου είναι σωστή
Πρόσφατα πάνω από 60 άνθρωποι στην Βρετανία παραδέχτηκαν ότι εξαπατήθηκαν από ψεύτικες διαφημίσεις, από εταιρίες που παρίσταναν, με τη βοήθεια AI, μικρές, οικογενειακές, βρετανικές επιχειρήσεις.
Το BBC αποκάλυψε πως πίσω από τις γλυκανάλατες ιστορίες και τις τέλειες φωτογραφίες βρίσκονταν ξένες εταιρείες που έστελναν φθηνά προϊόντα από την Ασία. Και κάπου εκεί, η Meta δήλωσε: “Κατεβάσαμε έξι σελίδες”. Έξι. Σε έναν ωκεανό γεμάτο fake accounts με ψεύτικες διαφημίσεις
Η πικρή αλήθεια είναι ότι τα social media χτίστηκαν για διαφημίσεις, όχι για έλεγχο ποιότητας. Όσο οι ψεύτικες επιχειρήσεις πληρώνουν, οι πλατφόρμες κερδίζουν, όσο κυνικό και αν ακούγεται
Δεν υπάρχει σοβαρός προληπτικός έλεγχος. Δεν υπάρχει verification που δεν παρακάμπτεται. Δεν υπάρχει λόγος για τη Meta να “ματώσει” οικονομικά για να φιλτράρει όσους κοροϊδεύουν χιλιάδες χρήστες με ψεύτικες διαφημίσεις
Και το πιο ανησυχητικό; Η πλειονότητα των χρηστών έχουν αναπτύξει μια ψευδαίσθηση εμπιστοσύνης σε ότι βλέπουν στα social media
Τα προειδοποιητικά σημάδια που πρέπει να μάθουμε να βλέπουμε
Oι χρήστες πρέπει να σταματήσουν να εμπιστεύονται τυφλά τις διαφημίσεις που βλέπουν να παιρνούν από το feed τους στα social media. Μερικά σημάδια που πρέπει να χτυπούν καμπανάκια:
- Υποσχέσεις που μοιάζουν πολύ ωραίες για να είναι αληθινές: τεράστιες εκπτώσεις, “τελευταίες μέρες”, “κλείνουμε – όλα μισή τιμή”. Η πίεση χρησιμοποιείται ώς εργαλείο, όχι ως ένδειξη αξιοπιστίας.
- Λογαριασμοί που δημιουργήθηκαν χθες και παριστάνουν μεγάλα brands. Λίγοι followers, καμία πραγματική δραστηριότητα, και ξαφνικά ανακοίνωση τύπου “γίναμε viral”.
- Μην πατάς ποτέ απευθείας τον σύνδεσμο της διαφήμισης. Κάνε ένα Google search για το πραγματικό site της εταιρείας.
- Χιλιάδες reviews; Μπράβο. Αλλά τσέκαρε και το Trustpilot. Εκεί φαίνεται ποιος λέει την αλήθεια.
- AI εικόνες που είναι υπερβολικά τέλειες: μαλλιά, δόντια, δέρμα σαν πλαστικό. Ή βιτρίνες καταστημάτων που, με ένα γρήγορο Google Maps search, δεν υπάρχουν πουθενά στον πραγματικό κόσμο.
Κι εδώ είναι το κλειδί: δεν χρειάζεται να είσαι expert για να καταλάβεις τι είναι ύποπτο. Χρειάζεται απλώς να μην θεωρείς δεδομένο πως τα social media “έχουν φροντίσει για σένα”. Δεν έχουν.
Ζούμε σε μια εποχή όπου τα fake accounts δεν προσποιούνται πια ανθρώπους, αλλά ολόκληρες επιχειρήσεις. Αγοράζουμε εικόνες, υποσχέσεις και ιστορίες που δεν πατάνε πουθενά στην πραγματικότητα.
Κι αν ένα πράγμα πρέπει πραγματικά να θυμόμαστε, είναι το εξής: Στο internet δεν υπάρχει καμία πλατφόρμα που να μας προστατεύει αυτόματα. Εμείς είμαστε το τελευταίο φίλτρο επαλήθευσης.
Και πρέπει να μάθουμε να το χρησιμοποιούμε.
