Όταν συναντάμε ανθρώπους που διαφέρουν από εμάς ως προς τις αναπαραστάσεις τους για τον κόσμο, τα πολιτισμικά τους στερεότυπα ή τις αξίες που έχουν, οι δικοί μας πολιτισμικοί κώδικες αντιπαρατάσσονται. Ο βασικός κώδικας επικοινωνίας των ανθρώπων είναι η Γλώσσα. Υπάρχουν όμως επίσημες γλώσσες παγκοσμίως πάνω από 6.000 (χωρίς όμως να είναι πάντα σαφής η διαφοροποίηση ανάμεσα σε γλώσσα και διάλεκτο).

Στη σημερινή εποχή, τα σχολεία ανά τον κόσμο δεν είναι πλέον μονοπολιτισμικά, άρα η διγλωσσία στο χώρο της εκπαίδευσης είναι ένα φαινόμενο που αφορά όλους.

Το παράδειγμα της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης έχει σαν πρότυπο την «υπόθεση της διαφοράς», προσεγγίζει δηλαδή τους ξένους μαθητές ως φορείς ενός «διαφορετικού» και όχι «ελλειμματικού» πολιτισμικού κεφαλαίου. Ουσιαστικό ρόλο διαδραματίζει και η διγλωσσία, όχι μόνο με την σημασία της ικανότητας δύο διαφορετικών γλωσσών, αλλά ως διαδικασία μιας θετικής σχέσης ανάμεσα στις ετερότητες.

Για τον Cummins, η χρήση δύο ή παραπάνω γλωσσών απ’ το ίδιο άτομο, είναι μια θετική γνωστική εμπειρία με πολλά οφέλη. Οι υπέρμαχοι της δίγλωσσης εκπαίδευσης, επίσης υποστηρίζουν, πως μπορεί να βοηθήσει τους εκπαιδευτικούς να κάνουν την διδασκαλία τους πιο κατανοητή στους αλλόγλωσσους μαθητές και φυσικά διευκολύνουν την συμμετοχή των γονιών, στην εκπαίδευση των παιδιών τους.

Ένας δίγλωσσος μαθητής λοιπόν, μπορεί (μέσα από πιέσεις, εσωτερικές ή κοινωνικές), ν’ απορρίψει την γλώσσα και κουλτούρα καταγωγής του. Αυτό εξαρτάται απ’ το πώς το παιδί βλέπει τον εαυτό του –εσωτερική ταύτιση- ή το πώς το βλέπουν οι άλλοι –εξωτερική ταύτιση. Όμως εάν το σχολείο αποδέχεται την αξία της μητρικής γλώσσας ενός μαθητή, τον ενθαρρύνει να νιώθει περήφανος για το πολιτισμικό του υπόβαθρο και αποκρούει την άποψη πως η διγλωσσία «κλείνει πόρτες» ή αποτελεί μειονέκτημα.

Φυσικά, δεν αποφασίζουν οι εκπαιδευτικοί για το περιεχόμενο ή τρόπο διδασκαλίας, από την άλλη, δεν είναι άβουλα όντα, ερμηνεύουν τις επιταγές του εκπαιδευτικού θεσμού μέσα από τα δικά τους φίλτρα και δημιουργούν τις δικές τους πρακτικές (πχ. Συνεργατική μάθηση, ενδυνάμωση αλλόγλωσσων μέσα από παιχνίδι κτλ). Τα περιθώρια που τους αφήνονται είναι μικρά, αλλά υπάρχουν. Μπορούν όλοι να συμβάλουν λοιπόν στην άμβλυνση των κοινωνικών διακρίσεων στην εκπαίδευση.