Δεν αντέχω δεν μπορώ! τα χάπια μου και ένα φρέντο εσπρέσο στο τρία, ασορτί με τους τρακόσους. Τί λένε; Ποιοί είναι; Ποιοι είμαστε; Τί λες Στουρνάρα μου και παθαίνω επανωτά εγκεφαλικά; Σου χτυπούν οι επενδύτες την πόρτα της ανάπτυξης; Ποιάς ανάπτυξης ακριβώς; Πού ταμεία γεμάτα, οικονομική ευφορία, ανάπτυξη γενικότερα, συνώνυμα της σαπουνόπερας γίνανε στην Ελλάδα μου. «μου» γιατί «σου» δεν την κόβω να είναι. Με 500 ζει μαμά και πεθερά; Αχ! το χάλι το περιρρέον, το γενικότερο. Με 400 θα στο πω σιγά-σιγά μην σε τρομάξω ζουν οικογένειες πια. Τους άλλους, τους ξέρεις; Αυτούς που δουλεύουν 7 μήνες και μετά δεν πληρώνονται; Την γιαγιά που βγαίνει στην τηλεόραση, όχι ταγιεράτη να πει για τις αναμνήσεις τις κατοχικές, μα για την κατοχή που βιώνει τώρα στην λαϊκή αγορά. Κατοχή η λαϊκή Γιάννη μου. Αχ! το μαντήλι σου… Αχ, η χώρα μου! Αχ, το μαρούλι, το λάχανο, τα μπρόκολα! Έχεις δει Γιάννη μου σαν μαζεύουν τα καφάσια και σχολάει η Λαϊκή τις γριούλες και τους παππούδες με το δυχτάκι και το χιλιοτρύπητο λαγήνι της ελπίδας στα χέρια; Να ψάχνουν οι έρμοι κάνα λιγότερο ζουλιγμένο φρούτο μπας και το γλιτώσουν το γενόσημο; Πάτε καλά βουλευτάδες μου και υπουργάρες μου; Σας βλέπω στα παράθυρα και θέλω να πηδηχτώ από το παράθυρο. Μια χαρά ευαισθητοποιημένους σας βρίσκω! Το βλεμματάκι του στυλ «αχ, καταλαβαίνω», η μπάσα φωνή του στυλ «άντε καλέ από εκεί, με συγκίνησες πάλι μπαγάσα!» Εξαιρετικοί! Στο κουπλέ δε για τους ανέργους ρεσιτάλ, μέχρι και σε γιουροβίζιον σας κόβω να πηγαίνετε, αλλά λίγο προσοχή στο ρεφρέν που αφορά τους νέους φόρους, στονάρετε λίγο! Τρακόσοι μου σοβαρευτείτε. Χωρίς πετρέλαιο, χωρίς φως, χωρίς νερό, χωρίς φαί, χωρίς γιατρούς, χωρίς λεφτά η χώρα και εμείς… εμείς που δεν είμαστε τρακόσοι και δεν αγοράζουμε 20 λεπτά τον καφέ στο κυλικείο της βουλής! Εμείς που κάνουμε μνημόσυνο για να πιούμε τον πικρό καφέ και να διαβάσουμε το ριζικό μας! Αχ, δεν είναι κοινοβούλιο αυτό μάτια μου dancing with the stars είναι! Τριπλό άξελ στον αέρα! Τι χαριτωμενιά! Τί σεξ απιλ στην Ελλάδα του «sucsex» story! Γιάννη μου… Αχ, Γιάννη μου το πανέρι με τα καλούδια και το παλτό τα πήρες; Γιατί και εγώ κάτι χειμερινά που έβγαλα και έχουν στενέψει στα παιδιά, λέω να στα στείλω! να βοηθήσω η έρμη… τώρα που έχεις και ταξίδια στην περιφέρεια να πάρεις τον σφυγμό του πολίτη! (που μεταξύ μας… τί σφυγμό, νεκροζώντανα ζόμπι όλοι μας. Άστα σου λέω, χάλι μαύρο). Άντε παιδιά, άντε… Ρίξτε άλλον ένα χορό! Του Ζαλόγγου κατά προτίμηση!