Σείεται η κοινή γνώμη από την ανακοίνωση της απόφασης του Ανώτατου Δικαστηρίου των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Άλλοι βλέπουν τα πράγματα με χαμόγελο και άλλοι χαρακτηρίζουν την απόφαση πρωτοφανή και ανεπίτρεπτη. Το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ έκρινε αντισυνταγματικό τον νόμο για την υπεράσπιση του γάμου που απευθύνεται μονάχα σε ετερόφυλα ζευγάρια. Πλέον στις ΗΠΑ, τα ομόφυλα ζευγάρια που έχουν συζευχθεί νόμιμα, έχουν τις ίδιες παροχές με τα ετερόφυλα, όπως για παράδειγμα φορολογικές διευκολύνσεις, συντάξεις, υγειονομική περίθαλψη κλπ. Ο νόμος που προέβλεπε πως, σε ομοσπονδιακό επίπεδο, οι ΗΠΑ αναγνώριζαν αποκλειστικά τη δυνατότητα γάμου μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας, ανετράπη με ψήφους 5 υπέρ και 4 κατά. Βέβαια, δεν διατυπώθηκε ξεκάθαρα η νομιμοποίηση του γάμου μεταξύ ομοφυλόφιλων.
Σε μια χώρα όπως είναι η Αμερική όμως, που αποτελείται από 50 πολιτείες και μία ομοσπονδιακή περιφέρεια, το γεγονός πως ο αριθμός των πολιτειών που επιτρέπουν τους γκέι γάμους έχει διπλασιαστεί από 6 σε 12 μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο, δεν θα έπρεπε να σοκάρει όλους όσοι βιάζονται να επικρίνουν την απόφαση αυτή. Επιπλέον, ακούγοντας ή διαβάζοντας τις δηλώσεις του Μπαρακ Ομπάμα, γίνεται φανερό πως τάσσεται ξεκάθαρα υπέρ της απόφασης. Δήλωσε μάλιστα όπως αναφέρει και το skai.gr:
“Η άποψή μου είναι ότι απέναντι στον νόμο όλος ο κόσμος θα πρέπει να έχει τα ίδια δικαιώματα ασχέτως φυλής, θρησκείας, γένους, σεξουαλικού προσανατολισμού”.
Ταυτοχρόνως, έχουν ήδη ξεκινήσει συζητήσεις για να επιτραπεί ο γάμος ομοφυλόφιλων και στην Πολιτεία της Καλιφόρνια. Στην πάλαι ποτέ συντηρητική Αμερική, τέτοιες αποφάσεις φαίνεται να μην ηχούν πλέον παράταιρες. Και γιατί άλλωστε; Ζούμε σε μια κοινωνία πολύπλευρη, με ανθρώπους που βρίθουν διαφορετικότητας. Ποιός μπορεί να κρίνει τις σεξουαλικές προτιμήσεις κάποιου; Μα, φυσικά, αυτός ο οποίος επιλέγει. Ο καθένας για τον εαυτό του μονάχα μπορεί να έχει άποψη και για κανέναν άλλο. Πολλοί αξιόλογοι άνθρωποι του πνεύματος είχαν ομοφυλοφιλικές τάσεις. Το ξεχνάμε αυτό; Σε καμία περίπτωση, όμως, το γεγονός αυτό δεν τους έκανε να υστερούν καθ’ οιονδήποτε τρόπο. Γιατί λοιπόν πρέπει η συγκεκριμένη μερίδα του πληθυσμού να είναι δακτυλοδεικτούμενη; Η ομοφυλοφιλία δεν συνεπάγεται ούτε αναξιοπρέπεια, ούτε προβλέπει τον χλευασμό. Ίσως, σε κάποια προηγούμενη εποχή, που τα ήθη διέφεραν και ο σκοταδισμός ευδοκιμούσε.
Η μοναδική λογική αιτία που μπορεί να προβληματίσει την εν λόγω σύζευξη είναι η υιοθέτηση παιδιών –κατά την ταπεινή μου γνώμη. Μονάχα ειδικοί ψυχολόγοι μπορούν να κρίνουν εάν τα παιδιά έχοντας ως κηδεμόνες, άρα και ως πρότυπα, άτομα του ίδιου φύλου, μπορούν να αναπτύξουν τα κατάλληλα αντανακλαστικά για τη δημιουργία μιας υγιούς προσωπικότητας. Ο όποιος άλλος ενδοιασμός, δεν είναι οιονεί εγωιστικός;
Οι κοινωνίες αλλάζουν. Εξελίσσονται. Όταν όμως οι άνθρωποι είναι εμποτισμένοι με ισχυρές αξίες και ιδανικά, δεν υπάρχει κανένας λόγος να φοβούνται τις αλλαγές. Διαστροφικό και αξιοκαταφρόνητο είναι ό,τι ορίζει ο καθένας. Εάν μαζί με τις επερχόμενες αλλαγές αλλάξουμε και εμείς οι ίδιοι το συντηρητικό και απαρχαιωμένο πρίσμα μέσα από το οποίο συχνά βλέπουμε τα πράγματα, ίσως οι αλλαγές να βρουν χώρο για να εδραιωθούν και να διανθίσουν με την καλή όψη τους τις κοινωνίες. Όλα τα νομίσματα άλλωστε έχουν δύο όψεις. Εμείς όμως επιλέγουμε από πια πλευρά θα τα αφήσουμε να πέσουν…
