Τρεις ήρωες, τρεις διαφορετικοί βηματισμοί πάνω στον φιλοσοφικό – υπαρξιακό στοχασμό. Με φόντο άλλοτε έναν κλειστό και ανήλιαγο χώρο και άλλοτε ένα βροχερό και μουντό εξωτερικό τοπίο – στοιχεία απαραίτητα για να ανατροφοδοτείται η υγρασία της σκέψης – η “απραξία” τριών ανδρών θριαμβεύει!
Ο λόγος τους αινιγματικός, οι διάλογοι τους στα όρια του παράλογου , το χιούμορ τους εγκεφαλικό και χάρτινο. Εμβόλιμα παρουσιάζονται ως αδηφάγοι καταναλωτές της ζωής τους οι ΝΑΝΟΙ. Με εργώδεις ρυθμούς και μαθηματική νομοτέλεια καταναλώνουν, καταναλώνουν, καταναλώνουν… Ενδιάμεσοι σταθμοί η ανθρώπινη ματαιοδοξία, η φιλία, ο έρωτας. Κάθε φορά που η ζωή αναμετρά το “έχει” της, μοναδικό κριτήριο της αναμέτρησης ο άνθρωπος και το μέγεθος τούτης της αναμέτρησης… Το ανάστημά του.
Στο μοναδικό μυθιστόρημά του ο Χάρολντ Πίντερ σε συμβάσεις και δομές απόλυτα θεατρικές, σε φόρμα όμως μυθιστορηματική, με την οικεία πια στους αναγνώστες του άηχη και υπόγεια ειρωνεία, οργισμένος ξηλώνει τον καμβά τούτου του κόσμου επιβεβαιώνοντας για άλλη μια φορά το δόγμα της ποιητικής του: όσο πιο bitter τόσο πιο Πίντερ!
