Για την ακρίβεια, πρόκειται για το 23ο Παγκόσμιο Συνέδριο Φιλοσοφίας που διοργανώνει στην Αθήνα η Διεθνής Ομοσπονδία Φιλοσοφικών Εταιριών (FISP) σε συνεργασία με την Ελληνική Φιλοσοφική Εταιρία. Το βαφτίζω «1ο», όχι επειδή είναι το πρώτο στην Αθήνα, αλλά επειδή θα μπορούσε κάλλιστα να είναι το πρώτο στην Ιστορία, αν κρίνω από το θέμα και τους στόχους του.
Μεταφέρω αυτολεξεί το θέμα και τους στόχους του συνεδρίου, όπως αναρτήθηκαν στην ιστοσελίδα του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Κύριο θέμα, λοιπόν, είναι «Η φιλοσοφία ως έρευνα και τρόπος ζωής», ενώ οι εργασίες του συνεδρίου θα επιδιώξουν να διερευνήσουν φιλοσοφικές παραδόσεις από διάφορα μέρη του κόσμου, τις συμβολές και τις αλληλεπιδράσεις τους. Θα υποβάλλουν σε κριτική εξέταση την αντίληψη για την αποστολή, το έργο και τους σκοπούς της φιλοσοφίας στον σύγχρονο κόσμο και θα επιχειρήσουν να τονίσουν τη σπουδαιότητα του φιλοσοφικού στοχασμού στο δημόσιο λόγο και τα παγκόσμια ζητήματα.
Από την 4η έως την 10η του Αυγούστου, το Συνέδριο θα παρουσιάσει τέσσερις ολομέλειες, επτά συμπόσια, τέσσερις φιλοσοφικές συναντήσεις σε Πνύκα, Ακαδημία Πλάτωνος, Αγ. Φωτεινή Ιλισού και Λύκειο Αριστοτέλη, επιχορηγούμενες διαλέξεις, στρογγυλές τράπεζες, συνεδρίες Εταιριών μελών της FISP, συνεδρίες για φοιτητές, συνεδρίες ελεύθερων ανακοινώσεων και συνεδρίες αναρτημένων ανακοινώσεων. Το πρόγραμμα θα στελεχώσουν και θα υλοποιήσουν περισσότεροι από 2000 φιλόσοφοι και φιλοσοφημένοι από όλο τον κόσμο, μεταξύ των οποίων ο Γίργκεν Χάμπερμαας, ο Ουμπέρτο Έκο, ο Αλέξανδρος Νεχαμάς, ο Μπιλ Μακμπράιτ, ο Ντέρμοτ Μοράν, η Τζουλιάνα Γκονζάλες, ο Τζων ΜακΝτάουελ και ο δικός μας Γιώργος Αναγνωστόπουλος.
Με λίγα λόγια, το ειδικό βάρος της διανόησης που θα φιλοξενήσουμε είναι αρκετό για να βουλιάξει την Αττική! Παρά τον δισταγμό μου να μιλήσω φιλοσοφικά για την φιλοσοφία, εξίσταμαι διερωτώμενος τί έργο μπορούν να παράγουν οι φιλόσοφοι συλλογικά. Ξέρουμε πολύ καλά ότι μόνο ένας μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Αν βάλεις πολλούς μαζί σε ένα χώρο, φοβάμαι πως δεν θα καταλήξουν ποτέ πουθενά… Ασφαλώς, η «κατάληξη» δεν ήταν ποτέ αντικειμενικός σκοπός της φιλοσοφίας. Η φιλοσοφία αναζητά και προτείνει, δεν επιβάλλει και δεν διεκδικεί. Το περιεχόμενό της βαθαίνει και πλαταίνει και η «τελεία» δεν υπάρχει στο λεξιλόγιό της. Το 24ο Παγκόσμιο Συνέδριο φιλοσοφίας, που θα γίνει μετά από 5 χρόνια, θα έχει επίσης άρωμα 1ου. Η ένστασή μου βασίζεται στο γεγονός ότι η φιλοσοφία εμποτίζει και διέπει την ιδεολογία, την θρησκεία, την κοινωνία, οι οποίες συνεχώς επιβάλλουν και διεκδικούν. Προτείνω οι 2000 φιλόσοφοι να μην μαζευτούν σε ένα χώρο, αλλά να σκορπιστούν για να μαζέψουν ο καθένας 2000 αφιλοσόφητους και να ξεκινήσει το μάθημα!
