Η παρέλαση δεν φταίει σε τίποτα. Αδυνατώ να εντοπίσω τις ρίζες της φιλολογίας που θέλει να καταργήσει την παρέλαση. Αδυνατώ, επίσης, να «ψυχολογήσω» τους εκφραστές της. Οι μόνοι κερδισμένοι από την κατάργηση των παρελάσεων, θα ήταν οι μαθητές που θέλουν να κοιμηθούν λίγο παραπάνω, και οι επίσημοι… Όλοι εκείνοι οι πολιτικοί άρχοντες και οι αξιωματούχοι που φέρουν πρακτικά και συμβολικά την ευθύνη για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα. Σε κάθε εθνική επέτειο, παρατηρούμε τα τελευταία χρόνια εκδηλώσεις διαμαρτυρίας και αποδοκιμασίες, διότι ο κόσμος αντιδρά στην τραγική ειρωνεία των σχολικών και στρατιωτικών τμημάτων που καλούνται να χαιρετίσουν τους -κατά τα φαινόμενα- θεσμικούς εχθρούς του πολίτη.
Στο Αγρίνιο, κατά την διάρκεια της παρέλασης, ένας 56χρονος προχώρησε μέχρι την εξέδρα των επισήμων και μοίρασε μερικές μούτζες. Στο Ηράκλειο Κρήτης αρκετοί πολίτες εξέφρασαν μεγαλοφώνως την δυσαρέσκειά τους προς τους επισήμους, ενώ στην Ξάνθη ένας καθηγητής συμμετείχε στην παρέλαση φέροντας «στολή διαμαρτυρίας», μία πορτοκαλί μπλούζα όπου έγραφε «ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ». Αυτά είναι λίγα από τα παραδείγματα των επεισοδίων που έλαβαν χώρα στην ελληνική επικράτεια κατά τον εορτασμό της φετινής 25ης Μαρτίου.
Αυτά τα περιστατικά αποτελούν, κατά την γνώμη μου, απολύτως υγιείς εκδηλώσεις του λαϊκού αισθήματος και της γενικευμένης δυσφορίας. Ακόμα και οι πολιτικοί τα έχουν εντάξει άτυπα στο πρόγραμμα, γι’ αυτό και αρκετοί εμφανίζονται δημόσια μόνο με κουστωδία νταγλαράδων, όπως ο Σίμος Κεδίκογλου στην Χαλκίδα. Αν μη τι άλλο, η παρέλαση είναι πλέον ελκυστικότερο έθιμο χάρη στις εκπλήξεις που κρύβει. Η «βαβούρα» με τους επισήμους είναι μια μεγάλη και ένοχη απόλαυση για όσους παρακολουθούν! Είναι κάτι σαν τους τελικούς αγώνες ποδοσφαίρου… Κάποτε έμπαιναν διάφοροι τύποι στο χορτάρι, συχνά γυμνοί, και διέκοπταν τον αγώνα για λίγα δευτερόλεπτα, καθώς έπαιζαν κυνηγητό με το προσωπικό ασφαλείας του γηπέδου και τους παίκτες. Τα δύο δεν παραλληλίζονται ακριβώς, όμως η ένοχη απόλαυση παραλληλίζεται απολύτως.
Η φιλολογία κατά της παρέλασης πήρε διαστάσεις μόνο λόγω της κρίσης και βασίζεται σε ατυχείς συμβολισμούς μηχανισμών καταπίεσης, στρατικοποίησης και διακρίσεων. Σε κάποιες υπερευαίσθητες διατυπώσεις γίνεται επίσης λόγος για προβολή αναχρονιστικών φασιστικών προτύπων και για απαξίωση της προσωπικότητας του ατόμου. Καλό θα ήταν να ασχοληθούμε με αυτά που πράγματι μας καταπιέζουν, αντί με αυτά που νομίζουμε ότι συμβολίζουν αυτά που νομίζουμε ότι μας καταπιέζουν. Η παρέλαση είναι έκφραση της ενσυνείδητης συμμετοχής του ατόμου στην αξία και τον σκοπό ενός συνόλου, το οποίο κινείται και λειτουργεί με αποφασιστικότητα και αρμονία, ενώ ενισχύεται από τις ενσωματώσεις και αποδυναμώνεται από και τους αποκλεισμούς. Με αυτόν ακριβώς τον τρόπο το ελληνικό έθνος κατάφερε να αποκτήσει κράτος. Έκτοτε, το κράτος προδίδει το έθνος κατά συρροή. Αυτό συμβαίνει επειδή κάποιοι «επίσημοι», σε αντίθεση με τους πολίτες, εφαρμόζουν την συνέπεια και τον συντονισμό που προάγει η παρέλαση για τους γνωστούς-αγνώστους σκοπούς.
Published by
