Με την ανακοίνωση του apple watch, ένας τεράστιος σάλος έγινε στα κοινωνικά δίκτυα για το νέο μοντέλο του υπολογιστικού μεγαθηρίου.
Πολύωρες συζητήσεις περί χρησιμότητας ενός τέτοιου μοντέλου με ένα μεγάλο ερώτημα να βασανίζει την πλειοψηφία: μας χρειάζονται όλα αυτά τα μοντέλα που μας πουλάνε; Όλα ξεκίνησαν μια ωραία χρονιά των 00’s όπου ένα gadget που θα άλλαζε την καθημερινότητα μας, βγήκε στην αγορά. Η εταιρεία apple, ενώ τα mp3 ήταν ήδη ευρέως διαδεδομένα, έβγαλε στην αγορά το πασίγνωστο πλέον i-pod, ταράσσοντας τα νερά και σημειώνοντας αστρονομικούς αριθμούς πωλήσεων από τις πρώτες μέρες.
Όμως, δε θα τελείωνε εκεί. Ο ελπιδοφόρος ιδρυτής δεν αρκέστηκε σε αυτό, βγάζοντας στην αγορά και άλλες συσκευές όπως το i-pad, το περίφημο i-phone, και κάνοντας ένα τεράστιο άνοιγμα στην καλλιτεχνική κοινότητα, δημιουργώντας μια applemania που δημιούργησε μια ολόκληρη κοινωνική ομάδα αφοσιωμένη στην αρτιστικ κουλτούρα. Η ομάδα αυτή έγινε γνωστή στους νεανικούς κύκλους με τον όρο hipsters. Από τότε, ξεκίνησε ένας μεγάλος πόλεμος ανάμεσα στους υποστηρικτές και μη της μεγάλης αυτής μόδας.
Και επανερχόμαστε στο αρχικό μας ερώτημα: μας χρειάζεται το i watch πραγματικά;
Καθαρά ουσιαστικά όχι. Δεν μας προσφέρει κάτι που δεν έχουμε ήδη με τον υπολογιστή η το κινητό. Ένα PC και ένα απλό κινητό θα κάλυπταν όλες τις αρετές του, πλην του γεγονότος πως είναι στο χέρι μας, προσφέροντας ελάχιστο επιπλέον βάρος στο σώμα μας.
Ωστόσο, το αντεπιχείρημα στην κατηγορία αυτήν είναι το απλούστατο, γιατί, έχουμε πράγματα που χρειαζόμαστε μόνο;
Ένα μοντέρνο κινητό διαφέρει από τα παλιά μοντέλα κινητών (αείμνηστα και άτρωτα ΝΟΚΙΑ δε θα σας ξεχάσουμε ποτέ) κατά τεράστιο ποσοστό, με τα πλέον κοινά τους να είναι το ξυπνητήρι και οι απλές μορφές επικοινωνίας (μηνύματα, κλήση, άντε και για τους λάτρεις της τεχνολογίας και τα mms).
Ουσιαστικά, η μεγάλη διαφορά σε αυτές τις απόψεις, μπορεί να καλυφτεί από την ουσία της καταναλωτικής κοινωνίας. Της τάσης δηλαδή να αγοράζουμε πράγματα που ίσως να μας είναι άχρηστα, πέφτοντας θύματα της υπερδιαφημηστικής εποχής που βιώνουμε. Θα μπορούσα να μπω σε ένα φαύλο κύκλο διαφωνιών ως προς την ουσία όλης αυτής της συζήτησης, θα κλείσω όμως με ένα απλό συμπέρασμα.
Το αν κάποιος θα στηρίξει αυτό το ρολόι η όχι είναι καθαρά προσωπική του επιλογή, όπως και πρέπει να είναι η κάθε του πράξη.
Αν κάποιος καταναλωτής έχει κριτική σκέψη και είναι συνετός δεν υπάρχει λόγος για την παραμικρή διαφωνία περί χρησιμοτήτων.