«O ΣΥΡΙΖΑ είναι αντιευρωπαϊκό κόμμα» αποφάνθηκε την Πέμπτη από τα ερτζιανά ο Μάκης Βορίδης, σχολιάζοντας την απουσία του Αλέξη Τσίπρα από την τελετή έναρξης της ελληνικής προεδρίας. Στο πλαίσιο της άτυπης προεκλογικής εκστρατείας της ΝΔ, η οποία ουσιαστικά κηρύχθηκε με την ομιλία του Αντώνη Σαμαρά την Τετάρτη, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος κινήθηκε στη λογική «ναι ή όχι στην Ευρώπη», επιχειρώντας να παρουσιάσει τον αντίπαλό του ως μία πολιτική δύναμη «αντιδυτική». Μάλιστα, περιγράφοντας τα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης τόνισε «δεν τους αρέσει… η δομή και το περιεχόμενο της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Η ουσία του σχολιασμού αυτού ασφαλώς είναι «ανοιχτή» στην κριτική, μα εδώ υφίσταται ένα άλλο ζήτημα∙ το εάν και κατά πόσο «ευρωπαϊστής» υπήρξε κατά το πολύ πρόσφατο παρελθόν ο ίδιος ο Μάκης Βορίδης.
Πολλά έχουν ειπωθεί -και δικαίως- για το παρελθόν του βουλευτή της ΝΔ, ιδίως για την εποχή που εκείνος ήταν γραμματέας της νεολαίας της ΕΠΕΝ, ή για την περιβόητη φωτογραφία του με το αυτοσχέδιο τσεκούρι στους δρόμους του κέντρου της Αθήνας. Σ’ αυτή την περίπτωση, όμως, δε χρειάζεται να μεταφερθούμε τόσο μακριά χρονικά, αρκεί να σταχυολογήσουμε κάποιες από τις απόψεις που ο Βορίδης εξέφραζε στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, όταν ακόμη ήταν ένας περιθωριακός πολιτικός της άκρας δεξιάς, ηγέτης του εκλογικά ασήμαντου Ελληνικού Μετώπου, κατά καιρούς συνομιλητής του Κωνσταντίνου Πλεύρη και του Γρηγόρη Μιχαλόπουλου.
Τότε λοιπόν, ο Μάκης Βορίδης, εγκάρδιος υποστηρικτής του Jean-Marie Le Pen , καταδίκαζε δίχως ενδοιασμό «την παγκοσμιοποίηση», «τη Νέα Τάξη Πραγμάτων», «το διεθνισμό» κ.ο.κ, κάνοντας αναφορές στην ιδεατή κατ’ εκείνον Ευρώπη των Εθνών. Μάλιστα, ενώ σήμερα καταλογίζει στο ΣΥΡΙΖΑ ότι «έχει ειπωθεί ότι δεν αποτελεί το ζήτημα της παραμονής στην ευρωζώνη ένα ζήτημα μη διαπραγματεύσιμο, ένα ζήτημα ταμπού σε κάθε περίπτωση για τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό δεν έχει ειπωθεί», τότε το κόμμα του, το Ελληνικό Μέτωπο δεν δίσταζε να παρομοιάσει το κοινό νόμισμα με το «Δούρειο Ίππο» των γερμανικών συμφερόντων, με σαφή παραπομπή στις γερμανικές βλέψεις που οδήγησαν στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ήταν η εποχή που ο «λαϊκισμός» δεν του φαινόταν και τόσο επικίνδυνος.
Έχοντας ανάγει την αποτροπή ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε αιχμή του πολιτικού λόγου του, ο Βορίδης, μιλώντας στο κοινό του Εθνικού Μετώπου στη Γαλλία, τόνιζε πως «η Τουρκία δεν πρέπει να μπει ποτέ, μα ποτέ στην Ευρωπαϊκή Ένωση», ενώ έφτασε στο σημείο να δηλώσει ότι «αλλά και αν και ποτέ γίνει δεκτή, τότε η Ελλάδα θα πρέπει να εγκαταλείψει την Ευρωπαϊκή Ένωση». Αυτή η διατύπωση, όπως και αν αναγνωστεί, η αλήθεια είναι ότι απέχει αρκετά από…ταμπού παραμονής στην Ε.Ε. Ας προσέξουμε, ο για λίγο καιρό υπουργός στην κυβέρνηση Παπαδήμου, μόλις κάποια χρόνια πριν, δεν μιλούσε καν για το «ταμπού» των ημερών, δηλαδή τη συμμετοχή στην ευρωζώνη, αλλά έθετε ευθέως ζήτημα εξόδου από την Ένωση.
Προφανώς σήμερα θα έχει μετακινηθεί από αυτές τις απόψεις του, τις οποίες μάλλον δε θα επανέλαβε στους παριστάμενους στο Ζάππειο ευρωπαίους αξιωματούχους. Υποθέτουμε ότι ούτε για τη «μείωση της εθνικής κυριαρχίας που επιφέρει η Συνθήκη της Λισαβόνας» θα έκανε λόγο, θέση που ανέπτυσσε μόλις πριν από 5 χρόνια, το 2008, ως βουλευτής του ΛΑΟΣ. Ο φόβος του για την απομείωση της ισχύος του εθνικού κράτους ήταν τέτοιος που δεν έκρυβε τα λόγια του, κάνοντας αναφορά στον «εφιάλτη της ομοσπονδιακής Ευρώπης». Πλέον, κατά πως φαίνεται, αυτού του τύπου οι φοβίες του δεν τον συντροφεύουν πια.
«Ένα κόμμα δεσμεύεται πρωτίστως από την πράξη του. Ακούω όλες τις διατυπώσεις, αλλά βλέπω τις πράξεις», σημείωνε ραδιοφωνικά ο Μάκης Βορίδης, αναφερόμενος στο ΣΥΡΙΖΑ, ίσως γιατί εάν έμενε στις διατυπώσεις θα αναγνώριζε εκείνο που καταλογίζει στους αντιπάλους του, «αντινομική τοποθέτηση», κι αυτό αναμφίβολα θα κλόνιζε τον όψιμο «φιλοευρωπαϊσμό» του.
Δεν θα μπορεί κι ο ίδιος να εξηγήσει πως αντί να στέκεται στο πλευρό της Marine Le Pen, κι από κοινού να ζητούν τη «διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης», ξάφνου συγκαταλέγεται στους αταλάντευτους ευρωπαϊστές.
Published by
