«..τα παιδιά μας φέτος θα κάνουν Χριστούγεννα στο σπίτι». Έτσι έλεγαν τον Δεκέμβριο του 44’ οι πολιτικοί στις ΗΠΑ και στην Αγγλία. Ύστερα από 4 χρόνια πολέμου, οι αγγλοσάξονες πολιτικοί ιθύνοντες ήθελα να βάλουν ένα τέλος σε κείνη τη σφαγή ακόμα και αν ήταν μόνο… στα λόγια.
Ο κόσμος είχε αηδιάσει από τον πόλεμο και περίμενε μια καλή είδηση. Αν άκουγαν στο ραδιόφωνο ότι θα επέστρεφαν τα παιδιά τους ζωντανά τότε γρήγορα κάτι τέτοιο θα λειτουργούσε τονωτικά. Και γιατί όχι; Τα αγόρια τους βρίσκονταν ήδη στο Βέλγιο, στα σύνορα με την Γερμανία. Οι Γερμαναράδες είχαν ηττηθεί κατά κράτος, ενώ οι επίσημες αναφορές λέγανε για πλήρη αποδιοργάνωση της παραγωγικής δυναμικής του 3ου Ράιχ, τα γερμανικά εργοστάσια κοινώς είχανε κλατάρει με τόση βόμβα που είχαν φάει αυτά τα χρόνια. Εάν δεν έχεις άρματα, ρόδες, κινητήρες, αεροπλάνα και όλα αυτά τα ωραία δημιουργήματα του ανθρώπινου γένους δεν μπορείς να κάνεις πόλεμο. Ή μήπως κάνεις;
Πολλά από τα οχήματα, ανταλλακτικά αυτοκινήτων, ελαστικά, κινητήρες, ότι δηλαδή χρειάστηκαν οι εκπαιδευμένες στρατιές του Χίτλερ για να κάνουν τις –ομολογουμένως αριστοτεχνικές- κυκλωτικές κινήσεις που εξόντωσαν εχθρικές στρατιές –συμπεριλαμβανομένων και των ελληνικών- ήταν made in USA. O Χένρι Φορντ, ήταν για δύο πράγματα γνωστός: για την ίδρυση της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας Ford και για την «αλλεργία» του στους Εβραίους. Βρε κοίτα τύχη, και ο Χίτλερ το ίδιο. Όπα πέτα του μια χορηγία. Μέχρι το 1943 εργοστάσια της Φορντ δουλεύανε πυρετωδώς για τον «Αγών του».
Η General Motors από την άλλη, είχε μια σειρά από εργοστάσια στην Γερμανία κατά την διάρκεια του πολέμου. Οχήματα, θωρακισμένα αυτοκίνητα και τεθωρακισμένα άρματα κατασκευάζονταν για τον Γερμανικό Στρατό μέσω της εταιρείας Opel η οποία φυσικά άνηκε στην ίδια την General Motors, ενώ εκατομμύρια δολάρια είχαν επενδυθεί από τον αμερικανικό κολοσσό στην πολεμική προσπάθεια του Γ’ Ράιχ. Αρκετά χρόνια αργότερα, στα siexties, η κυβέρνηση του Λύντον Τζόνσον από την μία προωθούσε τα πολιτικά δικαιώματα και από την άλλη θα αποζημίωνε την General Motors για τις καταστροφές που υπέστησαν τα εργοστάσιά της στην Γερμανία κατά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο.
Βέβαια τα οχήματα για να λειτουργήσουν θέλουν τάισμα, δηλαδή βενζίνη. Μη σκας όμως, υπάρχει λύση, ή μάλλον λύσεις. Η Standard Oil και η Davis Oil Company, οι μεγαλύτερες εταιρείες –παγκοσμίως- διακίνησης καυσίμων είχανε μια σοβαρή διαφορά και ένα σοβαρότερο κοινό: αφενός ήταν φουλ ανταγωνιστικές και αφετέρου βάζανε βενζίνη στα τανκς της Βέρμαχτ. Μέχρι και το καλοκαίρι του 1944 η Stanard Oil έδινε 50.000 τόνους καυσίμων και χημικών μηνιαίως τον μήνα εις το Γ’ Ράιχ. Η Davis Oil Company προμήθευε την Γερμανία μέσω Σοβιετικής Ένωσης και φυσικά μετά την κήρυξη πολέμου του Χίτλερ στον Στάλιν, σταμάτησε η συνεργασία στέλνοντας το ωραίο του πετρέλαιο στην… Ιαπωνία. Όρεξη να χεις και δουλειά υπάρχει.
Τα εργοστάσια της αμερικανικής ΙΤΤ στην Σουηδία, την Ελβετία, την Πορτογαλία και την Ισπανία κατασκεύαζαν ωραιότατο ηλεκτρονικό και τηλεπικοινωνιακό υλικό αλλά και 50.000 ηλεκτρονικούς πυροσωλήνες μηνιαίως για τον στρατό των Αρείων. Προς το τέλος του πολέμου, όταν η γερμανική υπερτεχνολογία βομβάρδιζε το Λονδίνο η ΙΤΤ προμήθευε τους Γερμανούς με ειδικό υλικό για την κατασκευή πρωτότυπων ιπτάμενων τηλεκατευθυνόμενων βομβών – κάποιες πυρηνικές – που κάνανε τους Λονδρέζους να τρέμουν κάθε νύχτα.
Ο Ρούσβελτ και ο Τσώρτσιλ δεν εμπόδισαν ποτέ τους επιχειρηματίες που βοηθούσαν τον εχθρό αλλά παράλληλα διατυμπάνιζαν ότι τα Χριστούγεννα του 1944 οι φαντάροι θα επέστρεφαν. Φυσικά και όχι. Τον Δεκέμβρη του 1944 λίγο πριν την επέτειο γέννησης του Χριστού, 200.000 Γερμανοί στρατιώτες και όπλα τελευταίας τεχνολογίας θα εκτόξευαν τέτοια επίθεση στους Αμερικανούς στο Βέλγιο, που λίγο έλειψε ο πόλεμος να έπαιρνε τέτοια τροπή, που ακόμα και τα Χριστούγεννα του 46’, να επιστρατεύονταν και άλλοι αμερικανοί για το Μέτωπο Ευρώπη.
Τα Χριστούγεννα του 44’ εκατοντάδες χιλιάδες στρατιώτες θα έμεναν για πάντα στα ευρωπαϊκά παγωμένα πεδία μάχης χωρίς όμως οι έρμοι να γνωρίζουν ότι συμπατριώτες τους επιχειρηματίες έχουν προσφέρει τα ακριβότερα δώρα στον ναζιστικό στρατό για πολλά Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιές. Εξάλλου το κεφάλαιο δεν κάθεται ούτε τις αργίες…
*Ο Βαγγέλης Γεωργίου είναι εμπνευστής και δημιουργός του πρώτου ιστοτόπου δημόσιας διανόησης greeklish.info
Published by
