Στις 23:11 χάνεται το ψηφιακό σήμα της δημόσιας τηλεόρασης στο κέντρο της πρωτεύουσας. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, η ΕΡΤ βιώνει τον αργό θάνατο διά χειρός της απόλυτης κυβερνητικής εξουσίας, καθώς η εμβέλειά της ακρωτηριάζεται μαζί με το γράμμα και το πνεύμα του Νόμου.
Η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, με ισχύ έκτακτου συνταγματικού δικαίου υπό συνθήκες έκτακτης ανάγκης, αποτελεί παράκαμψη της τακτικής διαδικασίας και του ρόλου της Βουλής. Η συγκεκριμένη ΠΝΠ δεν οφείλεται σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης, αλλά τις δημιουργεί. Η κατάργηση της ΕΡΤ ΑΕ και η μαζική απόλυση των 2.656 εργαζομένων αναδεικνύουν τους πολιτικούς εκβιασμούς και τα non-paper, ως βασικά εργαλεία διακυβέρνησης και νομοθεσίας. Το απόσταγμα αυτής της πρακτικής είναι η δύναμη της πολιτικής βούλησης. Αυτό που έλειπε από το ελληνικό πολιτικό στερέωμα για να μπει η χώρα σε τροχιά αποκατάστασης, στην πραγματικότητα δεν έλειπε. Ήταν πάντα παρόν και ενεργό. Απλά, μας έχει μπερδέψει για τις προθέσεις του, εν τέλει.
Μεγάλο μπέρδεμα λοιπόν… Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ θα απολυθούν και θα αποζημιωθούν. Προφανώς, θα έχουν την δυνατότητα να αναζητήσουν δουλειά στον νέο φορέα και όσοι προσληφθούν, θα έχουν περάσει ένα ωραιότατο καλοκαίρι τριών μηνών και θα έχουν την αποζημίωση να τους ζεστάνει το χειμώνα… Χωρίς να παραγνωρίζω το δράμα μιας απόλυσης, θεωρώ δύσκολη υπόθεση την αλληλεγγύη σε τούτη τη μεγάλη κάστα υψηλόμισθων και χαμηλόμισθων κρατικοδίαιτων. Τα «πάρτυ» σπατάλης και αδιαφάνειας είναι ομολογημένα και ατιμώρητα εδώ και χρόνια. Η ποιότητα του εργατικού δυναμικού και της ηγεσίας της ΕΡΤ, σε συνδυασμό με τον εκφυλισμό του τηλεοπτικού κοινού από τα ιδιωτικά δίκτυα, καθόρισε όλα αυτά τα χρόνια το προιόν της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Η σημαντική προσφορά του προγράμματος στον πολιτισμό, τις Τέχνες και την Ιστορία, επισκιάζεται από το πρόχειρο και ανεύθυνο ειδησεογραφικό έργο. Αλίμονο αν η ΕΡΤ πρέσβευε την «αντικειμενική και πλουραλιστική ενημέρωση»! Το δημοσιογραφικό λειτούργημα υπέφερε στη Μεσογείων, όσο και στους λοιπούς ιδιωτικούς φάρους στρατευμένης ενημέρωσης.
Η αναγωγή της παράνομης παύσης της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης σε συντεχνιακό-εργασιακό ζήτημα, θα είναι το αναμενόμενο στρατηγικό λάθος που θα διχάσει περαιτέρω μια ήδη εξαντλημένη κοινωνία. Εκεί το πάει η απεργία της ΕΣΗΕΑ! Μια ύποπτη κινητοποίηση συμπαράστασης, που στερεί τους Έλληνες πολίτες από την ενημέρωση, σε μια κρισιμότατη στιγμή της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Μέχρι εκεί φτάνει η συλλογική αντίληψη του πλέον σκοτεινού επαγγελματικού κλάδου, που δεν «νιώθει» ότι αυτή η συμπαράσταση, αυτή τη στιγμή, είναι πρόκληση και ευθεία προσβολή για το 1.000.000 ανέργων αυτής της χώρας.
Πρόκειται για ταπεινωτική ήττα και θριαμβευτική αποκαθήλωση του τηλεοπτικού μέσου εν γένει. Ως εκ τούτου, οι τηλεθεατές φέρουμε μεγάλη ευθύνη. Η Ελλάδα, για τρεις μήνες τουλάχιστον, θα είναι η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα δίχως δημόσιο φορέα ενημέρωσης. Καταργήθηκε (και δεν γνωρίζουμε πότε και πώς θα επανέλθει) το τηλεοπτικό κανάλι που δεν ξοδεύτηκε στην ομοβροντία καταγέλαστων εκπομπών μαγειρικής και εισαγόμενης σαπουνόπερας. Έκλεισε η μοναδική καθ’ όλα νόμιμη συχνότητα που στήριζε έμπρακτα τον ελληνισμό ανά τον κόσμο. Έργο σε επανάληψη, η απόπειρα εξυγίανσης με το μέγιστο δυνατό παράπλευρο κόστος.
Published by
