Πατώντας το play άκουσαν μια τρομαγμένη φωνή: “Μαμά μπαμπά. Είμαι καλά. Είμαι με μια στρατιωτική ομάδα που είναι οπλισμένοι με αυτόματα όπλα… θέλω να φύγω από δω… και ελπίζω να κάνετε ότι σας πουν”.
Τον Φλεβάρη του 1974 μια ομάδα οπλισμένων είχαν μπουκάρει σε ένα διαμέρισμα στο Μπέρκλευ της Καλιφόρνια παίρνοντας μαζί τους κακήν κακώς τη 19χρονη Πάτυ Χέρστ. Ο αρραβωνιαστικός έλειπε αλλά και αυτός που να ξερε…
Η Πάτυ δεν ήταν όποια και όποια, όχι. Ήταν η ανιψιά του μεγιστάνα των αμερικανικών εκδόσεων Hearst. Ξέραν που χτυπούσαν οι απαγωγείς οι οποίοι αυτοαποκαλέστηκαν «Συμβιωτικός Απελευθερωτικός Στρατός», μια ντεμέκ αριστερίστικη οργάνωση των 70ς, ότι να ναι… Τέλος πάντων αυτοί οι τύποι λοιπόν ζήτησαν από τους έντρομους γονείς της απαχθείσης να μοιράσουν τόνους φαγητού αξίας πολλών εκατομμυρίων ευρώ σε χιλιάδες εξαθλιωμένους στην Δυτική Φλώριδα. Φυσικά οι γονείς δέχτηκαν για το καλό της κορούλας τους. Βέβαια, η διανομή δεν πήγε όπως τα υπολόγιζαν γιατί πέσανε πάνω οι πλιατσικολόγοι που αφού τζούρνεψαν πόσες εκατοντάδες χιλιάδες μερίδες τις μεταπώλησαν. Μετά το φιάσκο οι διαπραγματεύσεις με τους απαγωγείς σταμάτησαν εκεί. Δύο μήνες περίπου μετά την απαγωγή, ένας άνδρας περπατώντας άνετος στον διάδρομο τράπεζας στο Σαν Φρανσίσκο ξαφνικά βγάζει μια τσιρίδα: “Ληστεία, πέστε όλοι στο πάτωμα! Τα πρόσωπά σας κάτω καριόληδες!”. Οι ληστές φύγανε με 10 χιλιάρικα αφήνοντας όμως και υλικό στις κάμερες ασφαλείας.
Αν έπινε ή έτρωγε κανένας από τα τζιμάνια του FBI που εξέτασαν τις κάμερες σίγουρα θα το έφτυσε όταν θα είδε τον απαχθείσα Πάτυ να κράζει τους τρομαγμένους και ακινητοποιημένους πελάτες της τράπεζας κραδαίνοντας ένα στρατιωτικό τυφέκιον M1… Εκεί που η Πάτυ είχε γίνει το ηρωικό θύμα με το οποίο ταυτίστηκε ο αμερικανικός λαός ξαφνικά κυκλοφόρησαν αφίσες “Wanted” («Καταζητείται») από τις αρχές για συμμετοχή σε ένοπλη ληστεία. Τότε κυκλοφόρησε άλλη μια κασέτα στην οποία η Πάτυ κατήγγειλε τους καπιταλιστές γονείς, έβριζε γουρούνι τον αρραβωνιαστικό της και ενημέρωνε ότι πλέον ονομαζόταν Τάνια. Τα υπογλώσσια παίρναν και δίναν στο Χερστέικο, σε κατάσταση κοκομπλόκο οι γονείς προσπαθούσανε να δικαιολογήσουνε πώς το παιδί τους από αγγελούδι έγινε Τσε Γκεβάρα;
Το Φθινόπωρο η αστυνομία μπαγλάρωσε από ένα διαμέρισμα στο Σαν Φρανσίσκο την μικρή Πάτυ –βέβαια είχε παραενηλικιωθεί- η οποία ενώ στην αρχή συνέχιζε να το παίζει επαναστάτρια μετά άλλαξε τροπάρι λέγοντας ότι την ανάγκασαν. Άντε βρες άκρη. Και βασικά αυτό ανέθεσαν στον καλύτερο αμερικανό ποινικολόγο της εποχής, τον Lee Bailey. Δεν ήταν η μέρα του ρήτορα όμως. Προσπαθώντας να πείσει τους δικαστές ότι οι απαγωγείς κάνανε πλύση εγκεφάλου στην πελάτισσά του έχυσε το ποτήρι με το νερό που ήταν μπροστά του στο παντελόνι στην περιοχή της βουβωνικής χώρας, δίνοντας έτσι την εντύπωση ότι κατουρήθηκε πάνω του. Οι δικαστές δεν πείστηκαν ούτε με τα επιχειρήματα ούτε με το presentation…
Η Πάτυ τσίμπησε 7 χρονάκια στις Ομοσπονδιακές Φυλακές της Καλιφόρνια αλλά αφού εξέτισε 22 μήνες ο US Προεδράκος Τζίμυ Κάρτερ μετέτρεψε την ποινή και έτσι η Πάτυ βγήκε, παντρεύτηκε τον σωματοφύλακά της, έκανε δυο παιδιά και ζει αυτή καλά και η επιστήμη καλύτερα…
Αυτό που δεν γνώριζαν οι δικαστές το 1975 είναι ότι η Πάτυ έπεσε θύμα του Συνδρόμου της Στοκχόλμης κατά το οποίο ένα θύμα απαγωγής είναι πιθανό μετά από απομόνωση, αδυναμία διαφυγής, ψυχολογική βία και απειλή του απαγωγέα και με λίγες σταγόνες ευγένειας από τον ίδιο, να δεθεί μαζί του, ακόμα και να ταυτίζεται.
Άντε τώρα αυτό να το εξηγούσες στον αρραβωνιαστικό της που τον είπε και γουρούνι δημοσίως…
Published by
